citisens

Voor Citisens portretteerde ik de acht betrokkenheidsprofielen van de Citisensmethode, bekijk meer info over de profielen op citisens.nl

Honkvaste Buurtbewoners

Cees en Marry zijn 45 jaar geleden in de Beukstraat komen wonen en dat bevalt nog steeds prima. Cees is een geboren en getogen Utrechter en heeft nooit buiten de stad gewoond. Ook al is de wijk een beetje aan het ‘veryuppen’, de sfeer in de straat is goed; zowel oude, vaste bewoners als nieuwe, jonge stellen kunnen het prima met elkaar vinden. Cees heeft 54 jaar bij de post gewerkt en Marry ruim 30 jaar in de kantine van een middelbare school, nu doen ze wat rustiger aan, hun twee kinderen zijn het huis uit.

We zitten voor het huis van Cees en hij laat zien dat er bij de voordeur van elk huis in de straat een lamp, een plantenrek en een vlaggenmast zit. Dat heeft Cees geregeld, hij heeft bij iedereen vijf euro opgehaald en het ontbrekende bedrag is aangevuld met wat subsidie. Zo ziet het er netjes uit in de straat. Ook organiseerde Cees jarenlang het straatfeest en later de straatbarbecue. Hij heeft van wel tien huizen de sleutel; voor als er wat is of pakketjes aannemen en plantjes gieten wanneer iemand met vakantie is.

De gemeente? Hij heeft ze wel eens gebeld over wat stoeptegels;” dan repareren ze de verkeerde plek, bellen of je tevreden bent, je zegt dat het niet goed gedaan is en vervolgens hoor je nooit meer wat”.

 

Eigengereide Digitalen

Charell is 29 jaar en een echte Utrechtse. Ze heeft even in Maarssen gewoond maar woont nu weer in Utrecht, met haar vriend Romano bij haar schoonouders. Ze sparen om samen een huisje te kunnen kopen. Charell is na de middelbare school aan een opleiding voor tandartsassistent begonnen maar tijdens de stage kwam ze erachter dat het niets voor haar was. Na een tussenjaar met wat verschillende baantje heeft ze toen de kappersopleiding gedaan. Nu werkt ze met veel plezier als kapster, zeker bij deze kapperszaak, daar bestaat het team uit hele leuke meiden en jongens. Speciaal voor de foto heeft één van de collega’s net nog Charell’s haar ingevlochten.

We zijn in de sportschool van goede vriendin Samantha, oprichter en eigenaar van de sportschool èn wereldkampioen kickboksen in 2017. Hier volgt Charell al acht jaar kickboksles, ze traint twee tot drie keer per week. Eén keer heeft ze aan een wedstrijd meegedaan, dat was best heftig, ze hield er een gebroken neus en twee blauwe ogen aan over.

De gemeente? Als ze iets nodig heeft gaat ze naar het oude stadhuis in Vleuten/de Meern, daar kun je nog gewoon parkeren. “Bij het nieuwe Stadskantoor kun je je scooter niet eens voor de deur kwijt.”

 

Kritische Vernieuwers

Daniëlle woont in Amsterdam, achter het Waterlooplein, in een mooi en rustig stukje centrum. Ze is 51 jaar, in Amsterdam geboren, opgegroeid in Amstelveen en heeft na haar studie Economie in Mexico, Paraguay en Kenia gewoond en gewerkt. Nu is ze directeur van Both ENDS, een organisatie die samen met milieu- en mensenrechtenorganisaties in ontwikkelingslanden werkt aan een duurzame, eerlijke wereld waarin iedereen een stem heeft. Door haar ouders en hun geschiedenis, haar vader komt niet uit Europa maar heeft destijds bewust voor Nederland gekozen, heeft Daniëlle een sterk gevoel voor rechtvaardigheid gekregen.

Ze heeft een zoon, Iza, van 14 jaar en woont ruim 10 jaar samen met Jorge, een milieujurist uit Argentinië. Ze hebben geen auto en reizen binnen Europa zo veel mogelijk met de trein. De enige milieuzonde die ze begaat is wanneer ze met het vliegtuig naar Argentinië gaan, dat kan nu eenmaal niet anders. Naast haar drukke baan maakt Daniëlle graag tijd voor de sportschool, Tai Chi, boodschappen doen op de biologische markt en vegetarisch koken.

We zijn in de Hortus Botanicus, hier heeft Daniëlle lang een abonnement op gehad en ging hier vaak heen toen Iza kleiner was; koffie drinken, rondkijken en genieten in de vlinderkas. Nu kijkt hij liever naar Star Wars en kijkt Daniëlle graag mee.

De gemeente? Mooi om te zien dat de mensen achter de balie een goede afspiegeling zijn van de inwoners van Amsterdam, heel divers. En natuurlijk fantastisch dat Amsterdam eindelijk een vrouwelijke burgemeester heeft, na meer dan 600 jaar!

 

Gevestigde Beïnvloeders

Zes jaar geleden is Eric met zijn vrouw Geertje komen wonen in het dorp Harskamp dat hoort bij de gemeente Ede. De woning, waar lang geleden zijn overgrootmoeder Helene Kröller-Müller met haar man Anton woonde, staat op het voormalig Landgoed de Harscamp. Eric is 66 jaar en was voordat hij hier ging wonen onder andere 8 jaar wethouder in Oegstgeest. Intussen is hij helemaal ingeburgerd in de gemeente, is directeur van het Nederlands Tegelmuseum in Otterlo geworden en heeft hij bestuursfuncties bij het waterschap Vallei en Veluwe, Sportservice Ede, Stichting Joods Monument Ede en Museum Overleg Ede. Door een gemeenteraadslid is hij gevraagd om bij de werkgroep Levend Landschap Harskamp te komen met als doel het landgoed in ere te herstellen. Een mooi initiatief waar hij als bewoner graag aan mee wil werken.

We staan in de door zijn overgrootmoeder aangelegde ‘beukenlaan’ die ook hoort bij het Landgoed de Harscamp en dus valt binnen het landgoedversterkingsplan. Het heeft geen officiële straatnaam maar in het dorp wordt het de boslaan genoemd. 

De gemeente? Eric heeft vanuit zijn bestuursfuncties een prettige samenwerking met de wethouders Sport en Cultuur. Ook de ambtenaren waar hij mee te maken heeft zijn zeer dienstverlenend.

 

Geïnformeerde Gezinsdrukte

Amit en Wendy zijn 12 jaar geleden in Leiderdorp gaan wonen omdat dit toen handig was in verband met hun werk. Intussen zijn ze beide van baan veranderd maar vinden het er nog steeds prettig wonen omdat er bijvoorbeeld voor de zonen Mark van 9 jaar en Luke van 7 jaar een basisschool met naschoolse opvang om de hoek is. Amit is 48 jaar en geboren op Samoa, zijn Indiase vader en Duitse moeder woonden daar in verband met het werk van zijn vader. Hij werkt fulltime als applicatiebeheerder bij een bedrijf in IJsselstein. Wendy is 43 jaar, geboren in Schiedam, en werkt drie dagen bij een zakelijk reisbureau in Woerden. In het weekend zijn ze bij de training en voetbalwedstrijd van de jongens en onderhouden ze het contact met de familie en vrienden.

We staan op het schoolplein van de basisschool en naschoolse opvang van Mark en Luke, het is vrij toegankelijk dus in het weekend spelen ze hier ook vaak met vriendjes, ze kunnen er zelf naartoe lopen.

De gemeente? Een prettige actieve gemeente die duidelijk gericht is op jonge gezinnen en ‘pensionados’; er zijn veel voorzieningen voor deze twee groepen. “Er stond in de buurt een oud, kapot bankje waar eigenlijk niemand meer op ging zitten. Een nieuwe buurman viel het op en vond het niet kunnen, hij belde met de gemeente en een week later stond er een mooi nieuw bankje. Zo gaat het hier.”

 

Stadse Nomaden

Paula is 25 jaar geleden geboren in Utrecht en woont er nog steeds. Nadat haar relatie uitging woonde ze weer even bij haar moeder maar nu huurt ze samen met een vriendin een flat in de wijk Tuindorp. Ze werkt als verpleegkundige op de longafdeling van een ziekenhuis en gaat over een paar maanden beginnen met de opleiding voor oncologieverpleegkundige, daar kijkt ze erg naar uit. Maar minstens zo belangrijk zijn de meiden van haar voetbalteam; behalve dat ze een fanatiek team vormen zijn het ook allemaal vriendinnen waar ze leuke dingen mee doet. Ze maken regelmatig een stedentrip, de volgende staat alweer gepland, dat wordt Praag. De laatste grote reis die Paula maakte was naar Argentinië, het land waar haar vader vandaan komt. En wanneer ze klaar is met de opleiding wil ze een maand in Italië gaan rondtrekken.

We zitten in een gezellige koffiebar in de buurt, vandaag is Paula vrij en heeft ze hier afgesproken met vriendinnen om bij te praten en nieuwe plannen te maken. Paula wil nooit weg uit Utrecht want het is een fantastische stad, wel jammer dat er zoveel toeristen komen.

De gemeente? Daar heb ik eigenlijk niets mee.

 

Zorgzame Senioren

Maria woont midden in Breugel, één van de twee dorpen van de gemeente Son en Breugel. Ze is 75 jaar geleden geboren op de boerderij en mocht van haar vader kiezen of ze de boerderij over wilde nemen of wilde leren. Ze koos voor het laatste en deed een opleiding in de verpleging. Helaas moest ze stoppen met werken toen ze trouwde, “dat was zo in die tijd”. Ze kreeg met haar man Frans 3 kinderen die, eenmaal groot, ook in het dorp zijn blijven wonen. Na het overlijden van haar man is Maria weer gaan werken, in een bejaardenhuis, en heeft dat gedaan tot haar pensioen.

Nog steeds zorgt Maria graag voor anderen; als iemand kleding weg doet zorgt zij dat het terecht komt bij iemand die het nodig heeft. Ze heeft jarenlang een zieke buurman verzorgd omdat hij verder niemand had en elke dag brengt ze de kleding die haar zus versteld heeft terug naar de kledingzaken in het dorp.

We staan op het plein in het dorp, vanaf hier vertrekt Maria elke dag met de fiets en maakt ze vele kilometers langs haar hulp- en zorgadresjes.

De gemeente? Ze heeft er wel eens een briefje in de bus gedaan toen de bestrating kapot was maar verder heeft ze er nooit mee te maken.

 

Zelfbewuste aanpakkers

Tanja woont met haar man Jaap en hun 2 zonen in Goes. Ze komt uit Biezelinge, dat ligt naast Goes, en woont al haar hele leven naar volle tevredenheid in Zeeland. Jaap werkt bij een hoveniersbedrijf en Tanja werkt parttime als facturiste bij Bluekens Volvo Truck en Bus BV. Om de hoek wonen haar ouders, dat is wel zo handig nu deze wat meer aandacht en zorg nodig hebben. 

We staan bij de voetbalkooi waar de zonen Bas en Rick wel eens met wat jongens uit de buurt voetballen. Ze voetballen bij vv Kloetinge dus een beetje extra training is nooit weg. Tanja en Jaap zijn actief voor de voetbalvereniging; Tanja heeft jarenlang activiteiten voor de jeugd georganiseerd, nu begeleidt ze samen met Jaap één van de voetbalteams.

De gemeente? We wonen, werken en winkelen met plezier in Goes maar met de gemeente zelf heb ik niet veel mee te maken gehad.